Γιατί τα άτομα που είναι εθισμένα στο τζόγο δεν το αντιλαμβάνονται; Τα άτομα αυτά θεωρούν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα και αυτό γιατί έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Η μόνη σκέψη που επικρατεί στη σκέψη τους είναι το πώς θα στοιχηματίσουν για να κερδίσουν. Μέσα από το τζόγο νιώθουν ότι αξίζουν και ότι είναι επαρκή. Τα άτομα που είναι εξαρτημένα από το τζόγο ακολουθούν το τρίγωνο της εξάρτησης το οποίο περιλαμβάνει την προσωπικότητα, το περιβάλλον και το αντικείμενο της εξάρτησης. Πιο συγκεκριμένα η προσωπικότητα διαμορφώνεται γονιδιακά (κληρονομικά) και περιβαλλοντικά όπου κανείς εξαρτάται από μια ιδεολογία ή από ένα πρόσωπο, το κάπνισμα, το αλκοόλ, το φαγητό. Επιπλέον το περιβάλλον συμβάλλει στην εξάρτηση μέσω της διαπαιδαγώγησης των γονιών προς τα παιδιά π.χ. όταν οι γονείς δεν δίνουν τη δυνατότητα στο παιδί να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και το καθιστούν παθητικό δέκτη. Επίσης το αντικείμενο εξάρτησης όπου στην προκειμένη περίπτωση είναι ο τζόγος δημιουργεί μια συνθήκη ενίσχυσης της συγκεκριμένης συμπεριφοράς καθώς υπάρχει συνεχής σκέψη για το κέρδος. Βέβαια τα παραπάνω στοιχεία ενισχύονται ακόμη περισσότερο εξαιτίας των προτύπων της καταναλωτικής κοινωνίας στην οποία ζούμε όπου κυριαρχεί η εικόνα του γρήγορου και εύκολου κέρδους.
Με ποιο τρόπο όμως μπορείτε να βοηθήσετε αυτά τα άτομα; Αυτό που χρειάζεται είναι να εστιαστείτε στη συμπεριφορά τους και στην αλλαγή της. Πιο συγκεκριμένα τα άτομα αυτά δίνουν μεγάλη βαρύτητα στα κέρδη και στο τι θα μπορούσαν να κάνουν με αυτά. Έτσι θα μπορούσατε να συζητήσετε μαζί τους για να διερευνήσετε τις προσδοκίες τους, τι θα έκαναν με αυτά τα κέρδη και να προσπαθήσετε να αντιστοιχίσετε τις επιθυμίες τους με την τωρινή πραγματικότητα, τι θα μπορούσαν δηλαδή να κάνουν βάσει των δυνατοτήτων τους.
Επιπρόσθετα χρειάζεται να εστιαστούν στο τι σκέφτονται πριν στοιχηματίσουν, κατά τη διάρκεια και μετά καθώς και το πώς αισθάνονται για να συνειδητοποιήσουν τη σύνδεση σκέψεων-συναισθημάτων και πώς αυτά επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους. Με αυτό τον τρόπο μπαίνουν σε μια διαδικασία επίγνωσης των παραγόντων που τους οδηγούν στον τζόγο ώστε στη συνέχεια να μπορέσουν να χειριστούν καλύτερα τις αιτίες και τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους.
Βέβαια όλα αυτά απαιτούν από την πλευρά των ατόμων ισχυρή θέληση για αυτοκυριαρχία, υψηλά κίνητρα για αλλαγή και ένα ισχυρό υποστηρικτικό δίκτυο ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν από το φαύλο κύκλο της εξάρτησης.
Εργάζεται ως Ψυχολόγος από το 2004 με ιδιωτικό γραφείο από το Μάρτιο του 2009. Σπούδασε στο τμήμα Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. και στη συνέχεια εξειδίκευτηκε στη Γνωστική-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία Παιδιών & Ενηλίκων. Παράλληλα με τις σπουδές της και μετά το πέρας αυτών υπήρξε εθελόντρια στην Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer & Συναφών Διαταραχών καθώς και στη Χ.Ε.Ν. Θεσσαλονίκης όπου διετέλεσε μέλος Παννεληνίου Συμβουλίου. Επίσης έχει παρακολουθήσει ποικίλα σεμινάρια ψυχικής υγείας, διεξάγει ομιλίες σε θέματα ψυχικής υγείας και αρθρογραφεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Αυτή τη στιγμή αποτελεί μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ψυχολόγων και της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς.
