Στοιχηματική Θεωρία, Γκανιότα και Ποσοστά Κάλυψης

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΚΑΝΙΟΤΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ

Γκανιότα. Την ακούμε συχνά αλλά ξέρουμε να την υπολογίζουμε; Κάθε συνδυασμός αποδόσεων, έχει την δική του. Γκανιότα είναι στην ουσία το κέρδος κάθε εταιρείας στοιχήματος και μάλιστα είναι σίγουρο ανεξαρτήτως αποτελέσματος, με την προϋπόθεση ότι γίνεται «σωστή» διασπορά πονταρισμάτων από το παιχτικο κοινό στα 3 σημεία της οποιαδήποτε αναμέτρησης.

Για να δούμε λοιπόν πως υπολογίζεται. Έστω τριάδα αποδόσεων: 1= 1,40 Χ=3,60 2=6,00

1. Παίρνουμε την απόδοση κάθε σημείου και εκτελούμε την διαίρεση 1 προς την απόδοση. Για την απόδοση του άσσου εκτελούμε την διαίρεση 1/1.40 (1 προς 1,40) =0,71Για την απόδοση της ισοπαλίας 1/3,60=0,28Για το διπλό 1/6=0,17
2. Προσθέτουμε τα 3 αποτελέσματα των διαιρέσεων. Δηλαδή 0,71+0,28+0,17=1,157.Το 1,16 στην ουσία σημαίνει ότι για να ποντάρουμε σε όλα τα σημεία ώστε να έχουμε επιστροφή 1 ευρώ πρέπει να ποντάρουμε συνολικά 1,16. Δηλαδή θα μπούμε μέσα 0,16ευρω.
3. Κάνουμε την διαίρεση 1/1,16=0,862.Το αποτέλεσμα το μετατρέπουμε σε ποσοστό %. Δηλαδή 86,2% περίπου. Το ποσοστό αυτό, είναι το ποσοστό (επί του τζίρου που θα κάνει το ματς), το οποίο η εταιρεία θα επιστρέψει ως κέρδη στους νικητές. Άρα η εταιρεία κατακρατεί το 13,8% του τζίρου ως κέρδος. Οπότε το 13,8% είναι η Γκανιότα της εταιρείας.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΣΟΣΤΑ ΚΑΛΥΨΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ

Που μας χρειάζεται ο υπολογισμός της γκανιότας.

Μας χρειάζεται για ένα δεύτερο υπολογισμό. Έχοντας την γκανιότα λοιπόν, μπορούμε να υπολογίσουμε τα λεγόμενα «Ποσοστά Κάλυψης των Σημείων». Τα ονομάζω έτσι προσωπικά και στην ουσία είναι το πόσο τοις εκατό (%) επί του συνολικού τζίρου που θα κάνει ένα ματς, μπορεί να δεχτεί η εκάστοτε εταιρία στοιχήματος σε κάθε ένα από τα σημεία. Είναι σημαντικό να το καταλάβουμε διότι συχνά τα Ποσοστά αυτά αναφέρονται ως «πιθανότητες» επαλήθευσης των σημείων. Κάτι τέτοιο προσωπικά το θεωρώ «πατάτα». Δεν έχει λογική. Με βάση ποιους δείκτες θα μπορούσε να ισχύει Κάτι τέτοιο; Τι νόημα έχει να πει κάποιος ότι ο άσσος έχει 55% πιθανότητες; Για να πει κάποιος Κάτι τέτοιο θα πρέπει να το στηρίξει σε μια βάση στατιστικής τουλάχιστον. Η έκβαση όμως ενός ποδοσφαιρικού αγώνα είναι Κάτι το «ζωντανό». Οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα είναι πάρα πολλοί. Εσφαλμένα έχει δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση

Ας συνεχίσουμε λοιπόν με το παράδειγμα μας και ας υπολογίσουμε τα «Ποσοστά Κάλυψης των Σημείων» για να αποδείξουμε και τα λεγόμενα μας.

Εμείς θα χρησιμοποιήσουμε το πηλίκο της διαίρεσης δηλαδή τον αριθμό 0,86.

• Για να υπολογίσουμε το ποσοστό κάλυψης για τον άσσο με απόδοση 1,40 εκτελούμε την διαίρεση 0,86/1,40=0,618
• Για να υπολογίσουμε το ποσοστό κάλυψης για την ισοπαλία με απόδοση 3,60 εκτελούμε την διαίρεση 0,86/3,60=0,239
• Για να υπολογίσουμε το ποσοστό κάλυψης για το διπλό με απόδοση 6,00 εκτελούμε την διαίρεση 0,86/6,00=0,143

Αν προσθέσουμε τα 3 πηλίκα έχουμε 0,618+0,239+0,143=1,00

Μετατρέποντας τα πηλίκα σε ποσοστά έχουμε

• Για τον άσσο 61,8% περίπου.
• Για την ισοπαλία 23,9% περίπου.
• Για το διπλό 14,3% περίπου.

Ας προχωρήσουμε τώρα στην επαλήθευση:

Άρα εγώ προσωπικά λέω ότι η εταιρία μπορεί να δεχτεί στον άσσο το 61,8% του τζίρου, στην ισοπαλία το 23,9% και στο διπλό το 14,3% ώστε ανεξαρτήτως αποτελέσματος να έχει κέρδος περίπου το 13,8% του συνολικού τζίρου.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι θα παιχτούν συνολικά 100 μονάδες στην εν λόγω αναμέτρηση και όντως η διασπορά έγινε σύμφωνα με τα πάνω Ποσοστά

• Στον άσσο παιχτήκαν 61,8 μονάδες(από τις 100)
• Στην ισοπαλία 23,9 μονάδες (από τις 100)
• Στο διπλό 14,3 μονάδες (από τις 100)

Έστω ότι το ματς έρχεται

• Άσσος. Η εταιρία έχει εισπράξει 100 μονάδες και πληρώνει σε όσους πόνταραν άσσο 1,40 επί 61,8 = 86,52 (-100=13,48)
• Ισοπαλία. Η εταιρία έχει εισπράξει 100 μονάδες και πληρώνει σε όσους πόνταραν ισοπαλία 3,60 επί 23,9 =86,04(-100=13,96)
• Διπλό. Η εταιρία έχει εισπράξει 100 μονάδες και πληρώνει σε όσους πόνταραν διπλό 6,00 επί 14,3 = 85,8(-100=14,20)

Άρα βλέπουμε ότι με μια διασπορά σύμφωνη με τα Ποσοστά η εταιρία ανεξαρτήτως αποτελέσματος έχει ένα κέρδος που κυμαίνεται από 13,5%-14% περίπου.

ΧΡΗΣΗ ΓΚΑΝΙΟΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟΣΤΩΝ ΚΑΛΥΨΗΣ

Γνωρίζοντας πως να υπολογίζουμε την γκανιότα και εν συνεχεία τα ποσοστά κάλυψης μας βοηθά να βλέπουμε τι συμβαίνει σε κάθε αλλαγή αποδόσεων, το οποίο μπορεί να μας προσφέρει σημαντικές πληροφορίες όσον αφορά την έκβαση ενός αγώνα. Βέβαια η κάθε κίνηση αποδόσεων πρέπει να ερμηνεύεται κάθε φορά διαφορετικά και σε σχέση με οτιδήποτε άλλο ίσως μπορεί να επηρεάζει την αναμέτρηση αυτή καθαυτή ή ακόμα και την συμπεριφορά του παιχτικού κοινού.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ

Να έχουμε στο νου μας ότι είναι λογικό, οι εταιρίες να παίζουν εκ του ασφαλούς. Τι εννοώ με αυτό. Οι εταιρίες χωρίς να είμαι ο ειδικός πιστεύω ότι κάνουν 2 βασικές προβλέψεις οι οποίες σχετίζονται με την διαμόρφωση των αποδόσεων

• Η μια και η πιο σημαντική για εμένα, είναι η πρόβλεψη, του πως θα συμπεριφερθεί το παιχτικο κοινό απέναντι σε μια απόδοση ενός συγκεκριμένου σημείου, ενός συγκεκριμένου αγώνα, σε συγκεκριμένη στιγμή.

Δηλαδή η εταιρία προσπαθεί να προβλέψει πόσο % του τζίρου θα τραβήξει ένα σημείο σε μια Α τιμή σε μια Χ στιγμή.

• Η άλλη είναι η πρόβλεψη για την τελική έκβαση του αγώνα.

Δηλαδή η εταιρία λειτουργεί σαν παίχτης και αυτή και κάνει την δική της πρόβλεψη για το τελικό αποτέλεσμα.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΣΕΩΝ

Είναι λογικό λοιπόν οι αποδόσεις συχνά να επηρεάζουν την κρίση του παιχτικού κοινού και ίσως να το οδηγούν εκεί που θέλουν οι εταιρίες. Όπως επίσης είναι λογικό το παιχτικο κοινό να οδηγεί τις αποδόσεις και οι εταιρίες απλά να «παίζουν» εκ του ασφαλούς.

Γι’αυτό και κάθε μείωση της απόδοσης κάποιου σημείου δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως αύξηση των πιθανοτήτων επαλήθευσης του. Μια ακόμα «πατάτα» στοιχηματικής θεωρίας.

Ας δούμε 2 φανταστικά παραδείγματα μεν, αλλά όχι και τόσο αναληθή δε, για να κατανοήσουμε τις 2 παραπάνω φράσεις μου.

1. Έστω λοιπόν μια εταιρία έχει κάνει την δική της πρόβλεψη για την τελική έκβαση του αγώνα όπως επίσης και αυτή για την συμπεριφορά του παιχτικού κοινού και ανοίγει μια Ψ τριάδα αποδόσεων με απόδοση στο φαβορί σημείο πολύ χαμηλή. Αυτό σαν αποτέλεσμα μπορεί να έχει το σημείο να μην προτιμηθεί λόγω της χαμηλής απόδοσης του. Συχνά η φράση που ακούγεται από τους παίχτες είναι «Το βλέπω το σημείο αλλά σε αυτήν την απόδοση δεν αξίζει. Καλύτερα να ρίξω στην ισοπαλία κάνα ψιλό και βλέπουμε». Η επιρροή εδώ είναι να αποτραπεί το παιχτικο κοινό από το φαβορί σημείο με αποτέλεσμα να επηρεαστεί και η διασπορά του τζίρου. Ας το συνδέσουμε με το παράδειγμα που χρησιμοποιήσαμε για τον υπολογισμό της γκανιότας και των ποσοστών κάλυψης νωρίτερα.

Έχουμε λοιπόν το φαβορί σημείο με απόδοση 1,40 , που όμως «δεν αξίζει» με αποτέλεσμα η διασπορά να γίνει π.χ έτσι

• Άσσος με ποσοστό 55% του τζίρου(λιγότερο δηλ.)
• Ισοπαλία με ποσοστό 30% του τζίρου(περισσότερο δηλ.)
• Διπλό με ποσοστό 15% του τζίρου(ελαφρώς πιο υψηλό)

Τι γίνεται αν η πρόβλεψη της εταιρίας επαληθευτεί;

Θα πληρώσει 1,40 επί 55 =77 μονάδες στους νικητές και θα έχει εισπράξει 100. Δηλαδή κέρδος 23 μονάδες ή αλλιώς 23% επί του τζίρου σε ένα παιχνίδι με κανονική γκανιότα περίπου 14%. Εδώ λοιπόν μιλάμε για μεγιστοποίηση κερδών για την εταιρία.

1. Ας δούμε τώρα τι γίνεται εάν για τον οποιοδήποτε λόγο το παιχτικο κοινό είναι πεπεισμένο για την επαλήθευση ενός σημείου και συνεχίζει να ποντάρει διαρκώς σε αυτό.

Το θέμα είναι απλό. Συμφωνεί, δεν Συμφωνεί η εταιρία , αναγκαστικά θα πάει εκ του ασφαλούς, δηλαδή αλλάζοντας τις τιμές των αποδόσεων ώστε να μπορεί να δεχτεί μεγαλύτερο ποσοστό επί του τζίρου στο εν λόγω σημείο. Βλέποντας οι παίχτες του στοιχήματος την απόδοση του σημείου να «πέφτει» θεωρούν λανθασμένα ότι η εταιρία ρίχνει την απόδοση επειδή και αυτή πιστεύει ότι το σημείο θα περάσει. Αυτό δεν είναι όμως σωστό. Είπαμε είτε Συμφωνεί είτε όχι η εταιρία θα προβεί στην μείωση της απόδοσης αναγκαστικά ώστε να είναι ασφαλής.

Το ερώτημα όμως για κάθε έναν παίχτη του στοιχήματος είναι : «Έχει λογική αυτό το ρεύμα; Όντως το σημείο είναι τόσο ακλόνητο;». Αυτό όμως είναι άλλο κεφάλαιο.

Θέλω να πιστεύω ότι με το παρόν άρθρο δώσαμε μια όχι και τόσο διαδεδομένη οπτική γωνία πάνω στο θέμα που ονομάζεται «ΣΤΟΙΧΗΜΑ».

Ένας βασικός κανόνας είναι ότι οι ίδιες φαινομενικά αλλαγές δεν έχουν πάντα ίδιες αιτίες. Καθετί θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κάθε φορά ξεχωριστά μέσα σε δικά του πλαίσια.