[box type=”bio”]Μην μπερδεύετε τα παρολί με τα συστήματα στοιχήματος![/box]
Οι περισσότεροι προτιμούν τα συστήματα για το λόγο που ακούει μεγάλο κέρδος με μικρό ρίσκο. Είναι όντως όμορφο να ρισκάρεις λίγα ευρώ και να ονειρεύεσαι κέρδη πολλών χιλιάδων. Αντίθετα, οι ίδιοι αποφεύγουν τα μονά αποδεκτά καθώς «πρέπει να ρισκάρεις πολλά για να πάρεις λίγα» και δεν έχουν «τεράστιες κάβες». Φυσικά αυτά είναι λόγια που άκουσα τελευταία από φίλο που ασχολείται καθημερινά με το στοίχημα online, κυρίως όμως για διασκέδαση. Η αλήθεια είναι ότι πρωτίστως το στοίχημα αποτελεί ένα χόμπι και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ωστόσο η δυνατότητα κέρδους από αυτό το χόμπι δίνει μια διαφορετική χροιά και το ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα. Γιατί λοιπόν να μην στοιχηματίζουμε σωστότερα, διασκεδάζοντας αλλά βελτιώνοντας τις πιθανότητές μας να βγούμε κερδισμένοι;
Σύμφωνα με όσα έχουμε πει περί [intlink id=”288″ type=”post”]value bet[/intlink], πρέπει πάντα να στοιχηματίζουμε σε στοιχήματα που πιστεύουμε ότι η πιθανότητα επαλήθευσης είναι μεγαλύτερη της απόδοσης που προσφέρεται. Έτσι εάν στοιχηματίζουμε σε ένα ενδεχόμενο με 2.00 απόδοση, θα πρέπει να είμαστε σίγουροι πως θα επαληθευτεί συχνότερα από 50%. Συχνά εδώ δέχομαι την ερώτηση «και πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι». Η απάντηση βρίσκεται στην [intlink id=”1794″ type=”post”]καταγραφή των αποτελεσμάτων στο στοίχημα[/intlink]. Εφόσον βγαίνουμε κερδισμένοι με σταθερό ποντάρισμα μετά από στοιχηματισμό σε μεγάλο πλήθος αγώνων/δείγμα, τότε ξέρουμε πως ποντάρουμε όταν όντως υπάρχει value.
Στην περίπτωση του συστήματος τώρα, έστω ότι έχουμε μια δυάδα στοιχημάτων, το πιο απλό παρολί. Τα δύο στοιχήματα που συνδυάσαμε είναι απόδοσης 2.00 έκαστο, κι έτσι η δυάδα δίνει 4.00 συνολική απόδοση. Εφόσον ΚΑΙ τα δύο στοιχήματα έχουν value, μακροχρόνια θα βγούμε και πάλι κερδισμένοι. Η διαφορά όμως είναι ότι θα έχουμε μεγαλύτερη διακύμανση στο κεφάλαιό μας, αφού πλέον η επαλήθευση του συστήματος θα γίνεται λίγο συχνότερα από 25% (50% επί 50%). Εκεί λοιπόν που κερδίζαμε μία στις δύο, τώρα θα κερδίζουμε 1 στις 4 στην ιδανική περίπτωση. Κάτι τέτοιο βέβαια δε θα ισχύει, όπως γίνεται αντιληπτό με τη ρίψη νομίσματος, όπου δεν βγαίνει μια κορώνα και μια γράμματα. Σε 100 δοκιμές ενός γεγονότος με επαλήθευση 55%, είναι δυνατόν να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα 6 φορές συνεχόμενα (σερί στοιχημάτων), που σημαίνει πως ενώ στοιχηματίζουμε με value είναι πιθανό να χάσουμε 6 φορές συνεχόμενα. Εάν συγκεντρώσουμε 1000 τέτοια στοιχήματα δεν θα είναι περίεργο να χάσουμε 9 φορές στη σειρά (κι αντίστοιχα να κερδίσουμε).
Στην περίπτωση της δυάδας με θεωρητικά 55% πιθανότητα επαλήθευσης του κάθε σημείου ώστε να υπάρχει value, είναι δυνατόν σε 100 τέτοια συστήματα να χάσουμε 13 δελτία στη σειρά! Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, εάν επιλέγουμε ένα σύστημα 5 αγώνων με 55% πιθανότητα του κάθε αγώνα με απόδοση 2.00, τότε δεν αποκλείεται να χάσουμε 90 συνεχόμενες φορές στα 100 παρολί που θα στοιχηματίσουμε! Θυμηθείτε πως εξακολουθούμε να στοιχηματίζουμε με value, δηλαδή μακροχρόνια είναι σίγουρο ότι θα βγούμε κερδισμένοι. Εάν όμως στοιχηματίζαμε τους 5 αυτούς αγώνες ως μονά αποδεκτά, τότε θα είχαμε στοιχηματίσει 500 φορές και το μέγιστο σερί θα ήταν μόλις 8.
Τέλος για να γίνει πιο κατανοητή μεγέθυνση της διακύμανσης του κεφαλαίου μας, αρκεί να γίνει αντιληπτό πως η γραμμή αύξησης του κεφαλαίου μας θα είναι πολύ πιο ομαλή στα μονά αποδεκτά, σε αντίθεση με τα συστήματα όπου θα έχουμε λίγες, ξαφνικές και πολύ μεγάλες εξάρσεις, ενώ τον περισσότερο καιρό η πορεία θα είναι κατηφορική – αν και συνολικά θα έχει το ίδιο ανοδικό αποτέλεσμα με τα μονά αποδεκτά. Φυσικά όλα τα παραπάνω ισχύουν εφόσον υπάρχει value σε ΟΛΑ τα στοιχήματα που τοποθετούμε σε ένα σύστημα. Είναι ευνόητο πως εάν ποντάρουμε σε αποδόσεις του 2.00 με πιθανότητα 45%, τότε όχι μόνο θα βρεθούμε χαμένοι μακροχρόνια, αλλά στοιχηματίζοντας με σύστημα θα αργήσουμε να το καταλάβουμε!
1 Comment
Για μένα (με την μικρή μου πειρα) τα “παρολί” θα πρέπει να αποφεύγονται. Το δίλημμα δεν είναι μονά αποδεκτά ή τριάδα παρολί. Το δίλημμα είναι μονά αποδεκτά ή “trixie” (συστημα 2-3). Εχει κανείς δει συγκριτικά αυτούς τους 2 τρόπους στοιχηματισμού;
Για παραδειγμα, όταν παίζω συστημα 2-3 έχω μικρότερη “έκθεση” σε “χασούρα” (αν χάσω και τους 3 αγώνες, χάνω μία “μίζα”). Αν χάσω 3 μονούς αποδεκτούς αγώνες, χάνω 3 “μίζες”. Αρα μεγαλύτερη διακύμανση. Αν απο την άλλη πιάσω και τους τρεις αγώνες, στην περίπτωση του “trixie” το κέρδος “εκτοξεύεται” σε σχεση με τα μονά αποδεκτά. Βέβαια υπάρχουν και οι “ενδιάμεσες” καταστασεις (2 στα 3) οποτε ευνοείται ο τρόπος του μονου αποδεκτού.
Εχει κανεις εικόνα συγκριτική, δηλαδη τι μας συμφέρει καλύτερα; Και θεωρούμε (ιδανικά) ότι όλοι οι αγώνες που επιλέγονται είναι value είτε με το ένα είτε με το άλλο σύστημα και με απόδοση πάνω από 2,00.