Λόγω διαφορετικών επαγγελματικών υποχρεώσεων απείχα από τα τραπέζια του πόκερ για περισσότερο από ένα μήνα. Πριν κάτσω και πάλι απέναντι από τους γνωστούς και λιγότερο γνωστούς αντιπάλους μου, αποφάσισα να αγοράσω από ένα εκατομμύριο χέρια στο 100NL 6-max του Pokerstars κι άλλα τόσα στο 200NL. Οι παρτίδες ήταν των τελευταίων 4 ημερών – υποψιάζομαι πώς ήταν όλες οι παρτίδες που παίχτηκαν σε αυτό το διάστημα – και κόστισαν περίπου $100. Το εύκολο κομμάτι αποδείχθηκε πως ήταν η αγορά τους, αφού η εισαγωγή τους στη βάση δεδομένων του PokerTracker 3 χρειάστηκε συνολικά 25 ώρες, 8 ώρες για την καθεαυτή εισαγωγή και 17 ώρες για το rebuilding cache κι άλλες ανάλογες τεχνικές λειτουργίες του software για την αμεσότερη απεικόνιση των στατιστικών σε πραγματικό χρόνο. Έτσι για τη μέρα που μεσολάβησε δε θα είχα στατιστικά των παικτών, αλλά με 2 εκατομμύρια χέρια δεν πιστεύω να χάθηκαν τόσες πληροφορίες.
Το πρώτο πράγμα που επιχείρησα μόλις ελευθερώθηκε το PokerTracker, ήταν να κάνω μια αναζήτηση με τη χρήση του TableTracker. Το TableTracker είναι μια επιπλέον λειτουργία του PokerTracker, σύμφωνα με την οποία είμαστε σε θέση να δούμε ποιοι κάθονται σε κάθε τραπέζι κι αναλόγως από πόσους παίκτες έχουμε στατιστικά, να καθίσουμε σε εκείνα τα τραπέζια που έχουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για μεγαλύτερη κερδοφορία, ή γενικά τα ευκολότερα από άποψης στατιστικών. Έχοντας ανανεώσει τη βάση δεδομένων μου με τόσες πληροφορίες, ήταν λογικό πώς δεν ήταν έκπληξη ότι για το 95% των τραπεζιών 100NL και 200NL 6-max στο Pokerstars είχα στατιστικά των παικτών και μάλιστα για τους 5 περίπου παίκτες. Ταξινομώντας τα τραπέζια ανάλογα το μέσο όρο VPIP προέκυψαν τα πιο loose τραπέζια κι έτσι επέλεξα να προσπαθήσω να κάτσω σε αυτά.
Το αποτέλεσμα ήταν να προστεθώ σε λίστες αναμονής των 5 και πλέον παικτών, με άμεσο αντίκτυπο την καθυστέρηση της έναρξης του παιχνιδιού. Φυσικά δεν υπάρχει αντίρρηση να περιμένει κάποιος λίγα λεπτά για να αντιμετωπίσει παίκτες με στατιστικά 50/5 (VPIP/PFR)! Όταν όμως ερχόταν η ώρα να πάρω τη θέση μου στα τραπέζια αυτά, ήταν αναμενόμενο ότι οι κακοί παίκτες θα είχαν αποχωρήσει και τη θέση τους είχαν πάρει regulars ή γενικά καλύτεροι παίκτες, κάνοντας το τραπέζι σχεδόν μη κερδοφόρο. Όταν τα τραπέζια γεμίζουν με παίκτες των 22/18 στατιστικών, ο μεγάλος κερδισμένος είναι η προμήθεια και πλέον πρέπει να κοιτάμε τις λεπτομέρειες για κανένα κρυμμένο BB/100.
Έτσι εγκατέλειψα τη χρήση του TableTracker, αν και η αλήθεια είναι ότι έκατσα σε τραπέζι με 30+ average VPIP παικτών (σύμφωνα με τη βάση δεδομένων) που όμως στο lobby φαινόταν με 1% VPIP, λόγω των λίγων πρόσφατων χεριών που είχαν παίξει τα τελευταία λεπτά. Από εκεί και πέρα το να παίζει κάποιος σε τραπέζια που σχεδόν όλοι έχουν στατιστικά γύρω τους είναι οπωσδήποτε θετικό, όμως εάν παίζετε συχνά και κάνετε multitabling, τα χέρια που θα παίξετε θα είναι αρκετά για να πλησιάσετε σε καλό βαθμό το πλεονέκτημα που προσφέρει η αγορά χεριών. Άλλωστε μετά τα 400-500 χέρια για κάθε παίκτη, λίγο πολύ έχει φανεί το στυλ παιχνιδιού του.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα κατά τη γνώμη μου αγοράς χεριών βρίσκεται στην περίπτωση που ανεβαίνετε επίπεδο και δεν έχετε καμία πληροφόρηση για τον νέο ανταγωνισμό. Ειδικά μάλιστα εφόσον οι αντίπαλοι δε σας γνωρίζουν, αποκτάτε ένα μεγάλο πλεονέκτημα τουλάχιστον στην αρχή μέχρι να γίνετε γνωστοί κι εσείς με τη σειρά σας.
Προσωπικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στο pokerunion.gr τον Οκτώβρη 2010.
