Πάμε στοίχημα πόσα λεπτά καθυστερήσεις θα κρατήσει ο διαιτητής;

Ένα κάπως διαφορετικό στοίχημα επέλεξε μεταπτυχιακός φοιτητής στον Καναδά. Μελέτησε πόσα λεπτά καθυστερήσεις κρατούν οι διαιτητές στους ποδοσφαιρικούς αγώνες της Ευρώπης και κατάφερε σημαντικά κέρδη για δύο συνεχόμενες σεζόν! Το σύστημά του αποτέλεσε μάλιστα το θέμα της μεταπτυχιακής του εργασίας, στην οποία αποδεικνύεται όπως έχω ήδη γράψει, ότι δε χρειάζεται ένα σύστημα να είναι περίπλοκο για να κερδίσει.

Μετά τη χθεσινή διπλωματική εργασία Αμερικάνου φοιτητή, στην οποία είδαμε 4 λάθη που κάνουν οι αντίπαλοί μας στο στοίχημα και πώς να τα εκμεταλλευτούμε, επανέρχομαι σήμερα με ακόμα μια πανεπιστημιακή εργασία γύρω από το στοίχημα. Η εξεύρεση των εργασιών αυτών προήλθε από μια μίνι αναζήτηση, που πραγματοποίησα αυτές τις μέρες, προσπαθώντας να προετοιμάσω μια καλή απάντηση σε ένα email .

[infobox title=’Επικοινωνία’]Προτιμήστε την κοινότητά μας στο Google+ για τις ερωτήσεις σας, ώστε να ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος.[/infobox]

Όπως βλέπουμε, υπάρχει άφθονη δωρεάν και κυρίως αξιόπιστη πληροφορία στο ίντερνετ, μέσω της οποίας είναι δυνατόν να γίνουμε καλύτεροι και σοφότεροι παίκτες στο στοίχημα. Δε χρειάζεται να αφιερώσουμε μέρες διαβάσματος, αρκούν λίγες ώρες μελέτης. Αρκεί να γνωρίζουμε πού να κοιτάξουμε (θα ξεκινούσα με αυτό το άρθρο για το στοίχημα)!

Ένα απλό σύστημα στοιχήματος βασισμένο σε μια λεπτομέρεια του ποδοσφαίρου

Το σύστημα του Fabián Moya ήταν απλό. Κατέγραψε για μια χρονιά (2006-07) τον αριθμό των λεπτών που κρατούν καθυστερήσεις οι διαιτητές στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Αντίστοιχα ιστορικά στοιχεία υπήρχαν καταγεγραμμένα μόνο για τους αγώνες του Champions League, γεγονός που τον ανάγκασε σε αυτήν την χρονοβόρα και κοπιαστική καταγραφή.

Έχοντας πλέον στη διάθεσή του τα λεπτά που συχνότερα κρατά καθυστέρηση ο κάθε διαιτητής, μελέτησε τις αποδόσεις που προσφέρουν για το ανάλογο στοίχημα οι εταιρίες, και συγκεκριμένα η Bwin. Διαπίστωσε ότι η εταιρία κατέληγε στις αποδόσεις, συγκρίνοντας τα λεπτά των καθυστερήσεων που κρατούσαν στο παρελθόν οι διαιτητές γενικά. Έτσι για παράδειγμα, αν δέκα από τους είκοσι διαιτητές κρατούσαν 2 λεπτά καθυστερήσεων, το στοίχημα για 2 λεπτά καθυστερήσεων θα προσφερόταν στο 1,90 περίπου (αντί 2,00 λόγω γκανιότας).

Ο Moya πλέον έχοντας την πολύτιμη βάση δεδομένων του, εντόπιζε «ευκαιρίες» αναλόγως το διαιτητή της αναμέτρησης. Αν ένας διαιτητής κρατούσε 2 λεπτά καθυστερήσεων κατά 80%, το 1,90 προφανώς άξιζε να στοιχηματιστεί! Αν η Bwin έδινε σε άλλο αγώνα τα 3 λεπτά καθυστερήσεων στο 3,00 κι ο διαιτητής της αναμέτρησης έκανε κάτι τέτοιο στο 40% των περιπτώσεων, επρόκειτο για ακόμα ένα value bet.

Αυτό ήταν το σύστημά του. Απλό, έτσι; Στο παραπάνω Excel, το edge (πλεονέκτημα) υπολογίζεται αφαιρώντας την εκτιμώμενη πιθανότητα (PROBEST) από την πιθανότητα της απόδοσης (1/ODDS).

Πόσα κέρδισε το σύστημα και ποιο είναι το καλύτερο σύστημα πονταρίσματος;

Στο δια ταύτα, ο Moya εφήρμοσε το σύστημα για δύο σεζόν με πραγματικά χρήματα. Ποντάροντας περίπου 65 με 70 ευρώ ανά στοίχημα κατά μέσο όρο, κέρδισε:

• €3.500 σε 289 στοιχήματα το 2007-08
• €7.800 σε 306 στοιχήματα το 2008-09

Το ROI του συστήματός του ήταν 17,5% την πρώτη χρονιά και 40% τη δεύτερη! Όχι άσχημα.

Στη μεταπτυχιακή του εργασία μελέτησε με βάση τα 600 αυτά στοιχήματά του ποιο θα ήταν το καλύτερο σύστημα πονταρίσματος. Δεν εκπλήσσομαι που για άλλη μια φορά επιβεβαιώνονται όλα αυτά που έχουμε πει στο Στοίχημα Online. Ότι δηλαδή:

• Το σταθερό ποντάρισμα είναι το σημαντικότερο σύστημα, πάνω στο οποίο θα γίνει οποιαδήποτε σύγκριση όλων των άλλων συστημάτων (benchmark staking plan).
• Το σύστημα πονταρίσματος με το μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης του κεφαλαίου είναι φυσικά το κριτήριο Kelly. Συνιστάται η εφαρμογή του μισού Kelly, αφού ποντάροντας τα μισά χρήματα, ο ρυθμός μειώνεται στο 75% (κι όχι στο 50%). Κάτι που σίγουρα θα εκτιμήσουν οι παίκτες που… φοβούνται λίγο παραπάνω. Μην ποντάρετε όμως παραπάνω από όσο σας υποδεικνύει το κριτήριο, αφού είναι σίγουρος ο δρόμος της χρεωκοπίας.
• Τα «προοδευτικά» συστήματα τύπου πονταρίσματος Martingale ή D’Alembert, στα οποία το ποντάρισμα εξαρτάται από τις προηγούμενες επιτυχίες ή αποτυχίες, όχι μόνο απορρίπτονται, αλλά όπως γράφει ο Moyes: «Any gambler seriously interested in profiting from sports gambling would not use any of these plans». Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Τα έχω πει χιλιάδες φορές κι όμως κάποιοι εξακολουθούν να με ρωτάν για αυτά – ακόμα και να προτείνουν τέτοιες μεθόδους. Μακρυά!

Όπως έχω γράψει, πριν ξεκινήστε να επινοείτε φανταστικούς και περίπλοκους τρόπους πονταρίσματος, βρείτε πρώτα το value στο στοίχημά σας. Τις επιλογές εκείνες δηλαδή που πιθανόν να έχετε πλεονέκτημα απέναντι στην αγορά. Αφού σιγουρευτείτε ότι το σύστημά σας έχει ελπίδες, προχωρήστε στην εφαρμογή του μισού Kelly. Αν αντιμετωπίσετε μάλιστα το πρόβλημα του υπολογισμού του πονταρίσματος σε αγώνες που γίνονται την ίδια στιγμή, το έχουμε αναλύσει και αυτό!

Αρκούν τα 600 στοιχήματα του συστήματος αρκετά για να επιβεβαιώσουν την κερδοφορία του; Ο Moya το απέδειξε με την εξομοίωση Monte Carlo, για την οποία θα μιλήσουμε στο μέλλον (ελέγξτε το δικό σας σύστημα με το δικό μας «εξομοιωτή» προς το παρόν), απαντώντας στα emails που απευθύνουν το ερώτημα αυτό.

Αν θέλετε να τον μιμηθείτε, δεν έχετε παρά να καταγράψετε το στατιστικό στοιχείο των διαιτητών που έχει να κάνει με τα λεπτά των καθυστερήσεων. Μπόλικη δουλειά κι ακόμα περισσότερη όταν θα πρέπει να καταγράφετε και τα εικονικά πονταρίσματά σας, πριν ρισκάρετε τα ευρώ σας.

Γιατί κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι ένα σύστημα που δούλευε πριν 5 χρόνια, εξακολουθεί να δουλεύει και σήμερα.