Οι Έλληνες φημιζόμαστε για την έφεσή μας στον τζόγο, δεν το κρύβουμε άλλωστε. Με την πρώτη ευκαιρία είμαστε έτοιμοι να στοιχηματίσουμε στο παραμικρό. Φημιζόμαστε επίσης και για τις πολύωρες συζητήσεις και διαφωνίες γύρω από την πολιτική της χώρας. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που διανύουμε τη λεγόμενη οικονομική κρίση, όλοι γίνονται ακόμα πιο ειδικοί κι από τους πρωτοκλασάτους πολιτικούς αναλυτές που φιγουράρουν στα παράθυρα της τηλεόρασης. Εάν τώρα συνδυαστεί ο τζόγος με την πολιτική προκύπτει ένα εκρηκτικό μείγμα για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Οι εταιρίες στοιχημάτων σίγουρα χάνουν αρκετά κέρδη μην προσφέροντας προς το παρόν στοιχήματα για τις Δημοτικές Εκλογές, αφού στο παρελθόν τα στοιχήματα για τις Βουλευτικές Εκλογές απέδειξαν το μεγάλο ενδιαφέρον του κόσμου. Κι αν κάποιοι απείχαν από τα συγκεκριμένα στοιχήματα, οφείλεται στην άγνοια ύπαρξης τέτοιου στοιχήματος.
Μήπως όμως τα στοιχήματα σε γεγονότα πολιτικής δεν προσφέρουν μεγάλα κέρδη για τις εταιρίες στοιχημάτων; Μήπως η πρόβλεψη των αποτελεσμάτων των Εκλογών είναι ευκολότερη από την πρόβλεψη ενός ποδοσφαιρικού ντέρμπι; Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο φαίνεται να ισχύει. Άλλωστε με τόσες δημοσκοπήσεις που κυκλοφορούν πριν από κάθε διαδικασία Εκλογών, δε χρειάζεται κάποιος να είναι ειδικός για να προβλέψει το αποτέλεσμα. Η πρώτη φορά που ασχολήθηκα με το στοίχημα στην πολιτική και ειδικά στις εκλογές στην Ελλάδα ήταν στις βουλευτικές του 2007. Τότε οι προσφερόμενες αποδόσεις του στοιχήματος ήταν οι παρακάτω:
Το εν λόγω πολιτικό στοίχημα αποτέλεσε και τη βάση ενός αγγλικού άρθρου που έγραψα σχετικά με το arbitrage. Όπως γνωρίζουμε τα προγνωστικά επαληθεύτηκαν. Μάλιστα η παρακολούθηση του στοιχήματος εκείνων των εκλογών συνεχίστηκε καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο και κατέγραψα την επιρροή του διάσημου debate των πολιτικών αρχηγών που είχε στις αποδόσεις των κομμάτων. Ακόμα και trading να γινόταν, πάλι κερδισμένοι θα έβγαιναν οι παίκτες καθώς η απόδοση της ΝΔ συνέχισε να πέφτει μέχρι την ολοκλήρωση των Εκλογών ενώ του ΠΑΣΟΚ να ανεβαίνει.
Κάπως έτσι εξελίχθηκαν και τα στοιχήματα όσον αφορά τις Βουλευτικές Εκλογές του 2009. Εκεί μάλιστα στηρίχθηκα σε δημοσκοπήσεις που έκαναν την εμφάνισή τους τόσο σε εφημερίδες όσο και στο διαδίκτυο, όπου και πάλι έκανα λόγο για ένα από τα πιο σίγουρα στοιχήματα που θα μπορούσε κάποιος να ρισκάρει τα χρήματά του. Ωστόσο σε εκείνο το κείμενο σχολίασα λίγο περισσότερο την πολιτική κατάσταση και τη νοοτροπία των Ελλήνων απέναντι στα πολιτικά κόμματα. Ένα χρόνο μετά και 10 μέρες πριν τις Δημοτικές Εκλογές βλέπω για άλλη μια φορά το ίδιο έργο, αυτή τη φορά όμως στις Εκλογές της αυτοδιοίκησης. Ωστόσο και πάλι οι νικητές σε κάθε μέρος της χώρας διαφαίνονται και δύσκολα θα μπορέσουν να ανατραπούν τα προγνωστικά. Το χρηματιστήριο από την άλλη ήδη έχει μπει σε μια τροχιά ανόδου, που μια ίσως πιθανή ανακοίνωση διεξαγωγής Βουλευτικών Εκλογών αμέσως μετά τις Δημοτικές να πυροδοτήσει περαιτέρω πρόσκαιρη άνοδο των τιμών των μετοχών. Τώρα εάν μετά τις εκλογές οδηγηθούμε στη πολυσυζητημένη χρεωκοπία και μείνουμε με χαρτιά μηδενικής αξίας στα χέρια μας είναι άλλη ιστορία. Πάντως προς το παρόν οι Ελληνικές μετοχές πρόσφεραν καλή απόδοση τις τελευταίες εβδομάδες.
Επιστρέφοντας στο θέμα του στοιχημάτων των Δημοτικών Εκλογών, είναι κρίμα που δεν έχουν κάνει ακόμα την εμφάνισή τους. Ακόμα και οι Αμερικάνικες Εκλογές ήταν εύκολες στην πρόβλεψή τους (παρακολουθώντας αντίστοιχα τα αποτελέσματα της Super Tuesday και τις μεταβολές των αποδόσεων), γιατί όχι και οι Δημοτικές Εκλογές στην Ελλάδα όπου έχουμε και καλύτερη άποψη για τον τόπο που ζούμε. Καλό όμως είναι να προσφέρεται και η «αποχή» σαν αποτέλεσμα των εκλογών…
