Δε θα αναφερθώ καθόλου στην ίδρυση και ύπαρξη επισήμων συλλόγων, ομοσπονδιών κι άλλων παρόμοιων συντεχνιών. Το ενδιαφέρον μου εστιάζεται στις συστηματικές συναντήσεις των ίδιων των παικτών σε κάποιο «στέκι» για κουβέντα και μελέτη γύρω από το παιχνίδι. Αφορμή στάθηκε ένα email που δέχθηκα, στο οποίο υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για τη συνύπαρξη παικτών κυρίως στη Θεσσαλονίκη σε τακτά χρονικά διαστήματα. Δε γνωρίζω προσωπικά εάν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, στην αντίληψή μου είχαν πέσει κάποια study groups που γίνονται στην Αθήνα, όμως και πάλι δεν ξέρω εάν συνεχίζουν να πραγματοποιούνται.
Η άποψή μου γύρω από το ζήτημα έχει να κάνει με το κατά πόσο το περιβάλλον όπου συναντιούνται οι παίκτες παρέχει τα απαραίτητα εφόδια για μια εποικοδομητική συζήτηση. Για παράδειγμα δε θα με ενδιέφερε να βρίσκομαι σε κάποιο cafe ή μαγαζί με θέα τη θάλασσα για να αναλύσω παρτίδες και να ανταλλάξουμε γνώσεις κι απόψεις γύρω από το[intlink id=”1321″ type=”category”]πόκερ[/intlink]. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα πήγαινα να χαλαρώσω μετά από ένα 4ωρο session. Αντιθέτως πιστεύω ότι εφόσον υπάρχει η θέληση για μάθηση και βελτίωση των ικανοτήτων θα ήταν προτιμότερη μια αίθουσα αποκλειστικά για τους ενδιαφερόμενους.
Η πιο ιδανική λύση κατά τη γνώμη μου είναι μια μικρή αίθουσα συνεδριάσεων ή παρουσιάσεων. Με τον κατάλληλο εξοπλισμό που συνήθως χαρακτηρίζει τέτοιες αίθουσες, θα μπορούσαν οι φίλοι του πόκερ να συνδέουν τους φορητούς υπολογιστές ή τα usb stick σε μεγάλη οθόνη βιντεοπροβολής και να γίνεται ένα είδος παρουσίασης με ερωτήσεις και ανάλυση γύρω από χέρια πόκερ αλλά και οποιοδήποτε άλλο θέμα (bet/3bet, light 5bet, polarization, balancing, κλπ). Αν και η συνεύρεση για έναν καφέ τουλάχιστον στην αρχή μοιάζει σαν μια καλή πρόταση, συνήθως στη συνέχεια θα καταλήξει σε κουβέντα γύρω από τυχαία χέρια που θυμούνται οι παρευρισκόμενοι, χωρίς στο τέλος να βγει και κάποιο χρήσιμο συμπέρασμα, παρά μόνο να μοιραστούν μεταξύ τους εμπειρίες.
Η τακτική συνάντηση σε προκαθορισμένη μέρα και ώρα στον παραπάνω χώρο θα έχει και σαν αποτέλεσμα τόσο τη μείωση των απουσιών, όσο και την αύξηση της δημοτικότητας τέτοιων συναντήσεων. Δεν αποκλείεται μάλιστα να αυξηθεί ο αριθμός των ενδιαφερομένων ειδικά με την εξάπλωση του πόκερ, που να απαιτηθεί μεγαλύτερος χώρος. Μέχρι τότε βέβαια, αρκεί μια μικρή αίθουσα με τα τελείως απαραίτητα για να δημιουργηθεί η σπίθα.
Εάν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρξει πραγματικό ενδιαφέρον από τους παίκτες, τους οποίους θα εμπνεύσει πρώτα από όλα το περιβάλλον εργασίας. Γιατί πρώτος εγώ θα ομολογήσω πως δύσκολα αφήνω το γραφείο μου και την άνεση του σπιτιού για να πάω μερικά χιλιόμετρα μακριά, προκειμένου να κουβεντιάσω χαλαρά γύρω από το πόκερ σε ένα αφιλόξενο μέρος, όταν κάτι τέτοιο μπορώ να κάνω και μέσω του διαδικτύου. Ωστόσο θα είναι τελείως διαφορετικό να γνωρίζω πως κάθε Τετάρτη 15:00-18:00 θα βρισκόμαστε με πολλούς παίκτες του πόκερ στην αίθουσα του τάδε ξενοδοχείου (parking, γνωστό μέρος, ανέσεις, αρνητικό οι τιμές), συζητώντας ο καθένας με τη σειρά του τα θέματα που τον ενδιαφέρουν. Γιατί όχι να ετοιμάζει κι ο καθένας μια απλή παρουσίαση στον υπολογιστή με τα ζητήματα που ψάχνει απαντήσεις. Φανταστείτε την πρώτη 1.5 ώρα να αναλύονται στρατηγικές για cash παιχνίδια και την υπόλοιπη για τουρνουά, καλύπτοντας όλα τα είδη παιχνιδιού.
Πέρα από τη θέληση χρειάζεται οργάνωση και ένα σωστό μέρος συνάντησης για να εξελιχθεί το όποιο poker study group σε κοινωνικό φαινόμενο της πόλης. Κι από εκεί και πέρα οι δυνατότητες είναι άπειρες (προβολή του πόκερ και των συναντήσεων μέσω τοπικών μέσων ενημέρωσης, χορηγία από εταιρίες online poker, πρόσκληση γνωστών παικτών πόκερ, κ.α.). Α, ναι, και εάν κάποιος διαθέτει, προτίθεμαι να αγοράσω και λίγο ελεύθερο χρόνο…. Κανείς;
Προσωπικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στο pokerunion.gr τον Αύγουστο 2011.
