Εντάξει, δεν είναι κάτι που διαβάζετε πρώτη φορά. Ούτε κάτι που (οι περισσότεροι τουλάχιστον που ασχολείστε με το ελληνικό ποδόσφαιρο) δεν γνωρίζετε. Αλλά επιτρέψτε μου να έχω κι εγώ μία άποψη για την κατηφόρα που έχει πάρει η Εθνική Ελλάδας, έναν χρόνο και κάτι μετά τη συμμετοχή της στους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τότε η ομάδα του Φερνάντο Σάντος βρέθηκε μια ανάσα – ή ένα πέναλτι αν προτιμάτε – από την πρόκρισή της στα προημιτελικά του Μουντιάλ και σήμερα βρίσκεται μία ανάσα από την… απόλυτη ξεφτίλα.
Πριν, λοιπόν, από 14-15 μήνες, εκτός από τον προπονητή που είχε η Ελλάδα στον πάγκο, είχε και παίκτες-προσωπικότητες. Παίκτες που είχαν… φάει τα ευρωπαϊκά γήπεδα με το κουτάλι και ήταν ζάμπλουτοι σε εμπειρίες και παραστάσεις από το πιο υψηλό επίπεδο. Γιώργος Καραγκούνης, Κώστας Κατσουράνης, Γιώργος Σαμαράς, Φάνης Γκέκας, Δημήτρης Σαλπιγγίδης… Τα πιο «χτυπητά» παραδείγματα. Σε αυτούς, σε σχέση με το παιχνίδι απέναντι στην Κόστα Ρίκα, που αποκλειστήκαμε στα πέναλτι, βάλτε και τον Γιάννη Μανιάτη που θα μπορούσε να παίζει και σήμερα αλλά λόγω τραυματισμού απείχε.
Στη νέα ήττα της Εθνικής για τα προκριματικά του EURO 2016, στην αρχική ενδεκάδα είχαμε τους: Ορέστη Καρνέζη, Βασίλη Τοροσίδη, Βαγγέλη Μόρα, Σωκράτη Παπασταθόπουλο, Χοσέ Χολέμπας, Παναγιώτη Κονέ, Αλέξανδρο Τζιόλη, Ανδρέα Σάμαρη, Χρήστο Αραβίδη, Κώστα Μήτρογλου, Νίκο Καρέλη. Και ως αλλαγές αγωνίστηκαν και οι Πέτρος Μάνταλος, Δημήτρης Πέλκας και Στέφανος Αθανασιάδης. Θέλετε να τους πάρουμε έναν προς έναν για να δούμε τι έχει καταφέρει στην καριέρα του ο καθένας; Εξ αυτών, σταθερή και ανοδική πορεία έχει ο Παπασταθόπουλος, παίζοντας (πολλές φορές βασικός) σε σπουδαίες ομάδες της Ιταλίας και της Γερμανίας. Ο Τζιόλης που αγωνίστηκε και στον (πάλαι ποτέ καλό ευρωπαίο) Παναθηναϊκό και πλέον είναι φυσικός ηγέτης του ΠΑΟΚ. Και ο Τοροσίδης, βασικό δεξί μπακ της ισχυρής Ρόμα.
Πέραν τούτων; Ουδείς! Εκτός κι αν ο Μήτρογλου της 1,5 σεζόν στον Ολυμπιακό που πήρε μεταγραφή για τη Φούλαμ – όπου απέτυχε παταγωδώς – και τώρα είναι στην Μπενφίκα, στη σκιά του Ζόνας, θεωρείται φορ ολκής. Ή κι ο Σάμαρης, συμπαίκτης του Μήτρογλου στους «Αετούς της Λισσαβόνας», που δεν αγωνίστηκε παρά μία σεζόν στον Ολυμπιακό, θεωρείται χαφ επιπέδου Καραγκούνη ή Κατσουράνη. Ή κι ο Χολέμπας, που επίσης έφυγε από τον Ολυμπιακό, ο οποίος δεν έπιασε στη Ρόμα και τώρα βολοδέρνει στη Γουότφορντ, νεοφώτιστη στην Πρέμιερ Λιγκ. Για να μην αναφερθώ στους Αραβίδη, Καρέλη που δεν έχουν την παραμικρή εμπειρία. Ή ακόμη και στους Μόρα, Κονέ, Καρνέζη που αγωνίζονται τα τελευταία χρόνια σε μικρομεσαίες ομάδες του παρηκμασμένου Καμπιονάτο.
Σε ό,τι έχει να κάνει με το τελευταίο παιχνίδι της Εθνικής, την ήττα 3-1 από τη Βόρεια Ιρλανδία στο Μπέλφαστ, παρατήρησα τα εξής: Ο Καρνέζης δεν μπορεί να κάνει κάτι στο πρώτο γκολ, αλλά στα άλλα δύο είναι απλός παρατηρητής. Ο Τοροσίδης ήταν καλός αμυντικά και «έδωσε» το γκολ της τιμής στον Αραβίδη. Οι Μόρας και Παπασταθόπουλος δεν υπάρχουν πουθενά στο πρώτο γκολ αλλά και σε άλλες περιπτώσεις. Ο Χολέμπας κάνει διπλό λάθος στο 1-0, «πουλώντας» την μπάλα και χάνοντας τον παίκτη που κάνει την παράλληλη πάσα. Ο Τζιόλης πάει πιο αργά κι από τον «καρβουνιάρη» ενώ την μπάλα είτε τη δίνει πλάγια είτε πίσω – ποτέ μπροστά. Ο Σάμαρης είναι, επίσης, αργός αλλά και εκνευριστικά αδιάφορος – δεν ξέρω τι είδαν οι Πορτογάλοι. Ο Κονέ προσπαθεί, προσπαθεί, προσπαθεί αλλά μόνο μισοτελειωμένες προσπάθειες κάνει. Επιπλέον, ούτε ξέρει σε τι θέση παίζει ή οι προπονητές δεν ξέρουν πού να τον βάλουν. Ο Αραβίδης δεν φτάνει ούτε στο μικρό δαχτυλάκι τους πρώην ΑΕΚτσήδες, Ντέμη Νικολαϊδη και Νίκο Λυμπερόπουλο και το πάθος από μόνο του δεν είναι προσόν. Ο Καρέλης αν δεν έχει τον Μάρκους Μπεργκ δίπλα του είναι εκτός τόπου και χρόνου. Κι ο Μήτρογλου, η μοναδική φάση που φάνηκε ήταν στο δοκάρι που είχε στο 45’, όταν άρχισε και τελείωσε τη φάση.
Όσο για τις αλλαγές; Νομίζω πως ο διάδοχος του Κώστα Τσάνα θα πρέπει να στηριχθεί πάνω τους. Καλώς ή κακώς… Κι ο ίδιος ο Τσάνας; Θα προχωρήσει, λέει, σε αλλαγές ενόψει του Κυριακάτικου (11/10) αγώνα με την Ουγγαρία στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Εγώ, πάντως, αν ήμουν στη θέση του θα είχα παραιτηθεί προ πολλού. Δηλώσεις του στυλ «μένω για να μη μείνει ακέφαλη η ομάδα», μου θυμίζουν αυτές των βουλευτών που ψηφίζουν τα μνημόνια: «κοιτάξτε, εγώ είμαι κατά, αλλά για να μην βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη αναγκάζομαι να ψηφίσω υπέρ». Κοινώς, είναι γλυκιά η θέση για να την αφήσει…
Φυσικά, ο Τσάνας ίσως είναι ο τελευταίος που φταίει ή από τους τελευταίους. Ως γνωστόν το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Αλλά εκεί στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία το παίζουν βασιλικότεροι του βασιλέως. Η αποτυχημένη επιλογή του Κλαούντιο Ρανιέρι δεν τους έβαλε καθόλου μυαλό. Ήρθε κι άλλο κάζο, αυτό με τον Μπερντ Σούστερ. Τους φτύνουν και νομίζουν πως βρέχει.
Και για να κλείσω στοιχηματικά, η Ελλάδα μετά από εννέα (9) αγώνες στον 6ο προκριματικό όμιλο του EURO 2016 έχει πετύχει όλα κι όλα τρία (3) γκολ κι έχει δεχθεί 11. Το κοντέρ γράφει μηδέν νίκες, τρεις ισοπαλίες και έξι ήττες. Αν δεν καταφέρουμε να κερδίσουμε την Ουγγαρία (στο 3.25 στην 1x2-bet.gr), που χρειάζεται τη νίκη και, παράλληλα, γκέλα της Ρουμανίας απέναντι στα Νησιά Φερόε για να τερματίσει δεύτερη και να προκριθεί απευθείας στα τελικά του EURO 2016, τότε θα έχουμε κάνει ιστορικό κατόρθωμα! Ε, θα το κάνουμε κι αυτό. Θα μείνει η Ελλάδα (στο 2.32 στην 1×2-bet.gr) δίχως νίκη στα προκριματικά…
