Πολύ ενδιαφέρον υπάρχει για τη θεωρία των neural networks που παρουσιάζεται αυτή την εποχή από την ιστοσελίδα καθώς και για το σχετικό λογισμικό. Αυτό βασικά που κάνουν τα νευρωνικά δίκτυα είναι να υπολογίζουν πιθανότητες, βάσει μιάς φόρμουλας που εισάγουμε και βάσει των στατιστικών στοιχείων που παρέχουμε στο πρόγραμμα μας. Αν δώσουμε σαν ζητούμενο να μας βρει πιθανότητες βάσει των νικών-ισοπαλιών-ηττών της γεπεδούχου και βάσει των νικών-ισοπαλιών-ηττών της φιλοξενουμένης, το νευρωνικό δίκτυο θα κάτσει πρώτα να λογαριάσει τι βγαίνει βάσει γηπεδούχου και μετά τι βγαίνει βάσει φιλξενουμένης. Μετά δεν θα τα κάνει ακριβώς μέσο όρο αλλά θα πιάσει να λογαριάσει τι συντελεστή βαρύτητας να δώσει στην ομάδα έδρας και τι συντελεστή στην φιλοξενούμενη.
Έτσι αν το ποσοστό της γηπεδούχου είναι 6 στις 10 νίκες και το ποσοστό της φιλοξενούμενης είναι 4 στις 10 ήττες, δεν λέει μετα (0.6 + 0.4) / 2 = 0.5 αλλά πάει με βάση συνελεστή έδρας.
Πιθανότητα = w * 0.6 + (1-w) * 0.4
Ώστε αν w = 0.8 έστω θα βγει για την πιθανότητα της νίκης της γηπεδούχου το 0.8 * 0.6 + 0.2 * 0.4 = 56%. Για να βρει το w ψάχνει προς τα πίσω. Η τιμή που δίνει τα περισσότερα πιασίματα για τους αγώνες του παρελθόντος, είναι αυτή που θα ισχύσει για τον καινούριο αγώνα.
Ξέρω ότι μπορεί να μην σας αρέσει πολύ αυτό. Θα μου πείτε ο «Χ» παίζει με τον Ολυμπιακό και εσύ του μετράς και τη νίκη που έκανε επί των Πετραλώνων. Άκυρο! Υπάρχουν προεκτάσεις στη φόρμουλα που θα μπορούσαν να παίρνουν κι αυτά υπ’ όψιν, αλλά τα παραλείπω γιατί αυτό που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να προχωρήσω παρακάτω χωρίς να χάνομαι σε λεπτομέρειες.
Δεν κάνει μόνο τέτοια πράγματα ένα πρόγραμμα νευρωνικής ανάλυσης. Μπορεί και να κάνει συνδυασμό δύο πιθανοτικών υποθέσεων μεταξύ τους και να βγάλει συμπέρασμα. Έστω ότι με τις νίκες ισοπαλίες ήττες βρέθηκε το 56%, αλλά κάπου έχουμε σημειωμένες και τις παραδόσεις μεταξύ των δύο αντιπάλων. Μπορεί να είναι το «1ΧΧΧ11211Χ» η παράδοση της δεκαετίας και από αυτήν βγαίνει ο άσσος με πιθανότητα 50%.
Τι ισχύει λοιπόν ; Το 50% ή το 56%;
Το 50% που βγαίνει από τη φετινή στατιστική θα πουν μερικοί. Όχι το 56% γιατί βγαίνει από τις ομάδες μεταξύ τους θα πουν άλλοι. Η αλήθεια είναι ότι μάλλον η φετινή στατιστική παρέχει την πιό ισχυρή ένδειξη, αλλά αυτό τι σημαίνει ; Ότι την πετάμε την άλλη ένδειξη, την βάσει της παραδόσεως ; Δεν την πετάμε. Το νευρωνικό δίκτυο είναι σε θέση να λογαριάσει τι συσχετισμός υπάρχει μεταξύ των δύο και πoιός είναι ο προσθετικός νόμος.
Μπορεί και να βγει ότι η δεύτερη ένδειξη είναι άχρηστη, είναι δηλαδή τρόπον τινά στο μηδέν ο προσθετικός της νόμος, αλλά γενικώς το πρόγραμμα της νευρωνικής ανάλυσης έχει τον τρόπο του να το αναλύσει. Υποθέτω δηλαδή, αν ο προγραμματιστής του έχει περάσει τις κατάλληλες μαθηματικές εξισώσεις μέσα στον κώδικα (τις «εκτιμήτριες της μεγίστης πιθανοφάνειας»). Λογικα πρέπει να το έχει κάνει βέβαια.
Έτσι λοιπόν δημιουργείται ένας ολοένα και πιό ακριβής αλγόριθμος που μας λογαριάζει τις πιθανότητες και μπορεί αυτός ο αλγόριθμος να επεκταθεί και στα ημίχρονα-τελικά, ακριβή σκορ και τα τοιαύτα. Αρκεί να υπάρχουν τα records περασμένα μέσα στη βάση δεδομένων του προγράμματος.
«Αφού έγιναν όλα αυτά κερδίσαμε;» θα ρωτήσετε, Όχι δεν κερδίσαμε γιατί πρέπει αφ’ ενός να τα βάλουμε με τη γκανιότα του στοιχήματος (όση είναι) και αφ’ ετέρου με τους αντιπάλους μας που είναι οι μπουκ κατά κύριο λόγο ή το αμοιβαίο πουλ, που πληρώνει κι αυτό αναλογικά βάσει του τι έχει παιχτεί. Πρέπει να ισχύει το κριτήριο της υπερπιθανότητας για να κερδίσει κανείς. Αλλοιώς ότι και να κάνει δεν πρόκειται ! Την προσπάθεια όμως θα την κάνουν όσοι έχουν σκοπό να ασχοληθούν.
Τι μας έχουν πει λοιπόν οι φίλοι μας που μας διαβάζουν; Μας έχουν πει πρώτον ότι θέλουν δεδομένα. Ένα καλό πρόγραμμα νευρωνικής ανάλυσης χωρίς βάση δεδομένων δεν χρησιμεύει και πολύ. Οπωσδήποτε μπορεί ο καθένας να αρχίσει να κάνει καταχωρήσεις, θα του πάρει όμως πολύ χρόνο. Μας έχουν πει επίσης ότι θέλουν «ανοιχτή αρχιτεκτονική». Να μπορούν να διερευνήσουν τη δικιάς τους επιννόησης φόρμουλα και όχι μόνο ότι είναι σερβιρισμένο. Και μας έχουν πει ότι τις προβλέψεις που κάνουν αυτά τα προγράμματα ναι μεν δεν τις απορρίπτουν αλλά και ότι δεν είναι αυτό που τους ενδιαφέρει βασικά.
Γενικά έτσι σκέφτονται οι σύγχρονοι μας και οι επόμενες γενεές σίγουρα θα προσχωρούν ολοένα και περισσότερο σ’ αυτή τη λογική. Ουδέν καλό αμιγές κακού όμως. Ειδικά όταν καλούμαστε να παίξουμε εναντίον των μπουκ, παρατηρούμε ότι όλα αυτά για τα οποία συζητάμε τα έχουν κάνει ήδη οι ίδιοι!Όταν μία μεγάλη εταιρεία αποφασίσει να κάνει αυτή τη δουλειά, μπορεί να απασχολήσει πολυάριθμο προσωπικό, ίσως και χιλιάδες. Πώς βγήκε το “goal – no goal” πιστεύετε; Στην τύχη; Για να βγει έκατσαν μερικές δεκάδες άνθρωποι και το μελέτησαν, ανά χώρα και ανά κατηγορία. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε κι εμείς αλλά για να βρούμε «μερικές δεκάδες» βοηθούς είναι λίγο δύσκολο και δεν μας πληρώνει και κανένας γι αυτό το πράγμα!
Η γνώμη μου είναι ότι η κατάσταση είναι λίγο παγίδα και θα ήταν πολύ πιό σωστό αν δεν υπήρχε καθόλου προκαθορισμένο στοίχημα, ούτε τύπου μπουκμέϊκερ ούτε τύπου ανταλλακτηρίου. Θα παίζαμε goal – no goal πάλι με τους ίδιους όρους που παίζουμε τώρα, αλλά αμοιβαίο. Ότι κάνουμε μεταξύ μας, ο ένας εναντίον του άλλου δηλαδή. Το ξέρω ότι δεν θα σας άρεσε γιατί δεν θα ξέρατε από πριν τι πληρώνει. Ας μην σας άρεσε!
Το σωστό παιχνίδι όμως αυτό θα ήταν και οπωσδήποτε τι περίπου πληρώνει ο κάθε συνδυασμός θα ξέραμε. Οι εταιρείες στοιχημάτων – οργανισμοί θα έπαιρναν ένα fix ποσοστό γκανιότας και δεν θα άλλαζε τίποτα, αλλά το αμοιβαίο στοίχημα οπωσδήποτε υπερτερεί γιατί δεν έχεις ένα σούπερ-αντίπαλο απέναντι σου. Ακόμα θα εξέλιπε το οποιοδήποτε κίνητρο να στηθούν παιχνίδια από πλευράς μπουκ. Γιατί μην μου πείτε ότι μόνο οι γνωστοί μας «Κροάτες» τα κάνουν αυτά και ποτέ οι μπουκ…
