Ο Έλληνας επενδυτής στο Ελληνικό χρηματιστήριο αγοράζει χαμηλά, μετά αγοράζει πάλι χαμηλότερα, μεγαλώνει το χαρτοφυλάκιό του όσο πέφτει το χρηματιστήριο και δεν πουλάει ποτέ. Η ελπίδα πως θα πετύχει τον πάτο του χρηματιστηρίου και θα πουλήσει στην κορυφή των 6,500 μονάδων μοιάζει σαν την καλύτερη στρατηγική για να βγάλει χρήματα – για πρώτη φορά στη ζωή του από το χρηματιστήριο. Όταν σπάει η στήριξη στο γράφημα δεν εγκαταλείπει τη θέση του, περιμένει πότε θα φρενάρει η πτώση για να ξαναγοράσει μετοχές σε ακόμα χαμηλότερη τιμή – «πόσο πιο κάτω να πάει;». Κι όταν επιτέλους το χρηματιστήριο επιχειρήσει μια γενναία άνοδο, τότε απογοητεύεται που δεν αγόρασε ακριβώς στο χαμηλότερο σημείο και ζηλεύει όσους έβγαλαν «εκατομμύρια» σε λίγες μέρες. Προφανώς μιλάω για τους «επενδυτές» του Ελληνικού χρηματιστηρίου που η ενασχόλησή τους με το ΧΑΑ περιορίζεται στις μέρες εκείνες που το χρηματιστήριο αποτελεί 6ο θέμα στα δελτία ειδήσεων λόγω μεγάλης ανόδου ή πτώσης.
Πρόσφατα ο Γενικός Δείκτης του χρηματιστηρίου ανέκαμψε από τις 600 μονάδες στις 850 σχεδόν. Σίγουρα μια ελπιδοφόρα κίνηση για ενδεχόμενο τερματισμό της μακρόχρονης πτώσης των τιμών των μετοχών. Όμως είναι πράγματι το χαμηλότερο χαμηλό οι 600 μονάδες; Ποιος μπορεί να το πει βάζοντας το χέρι του στη φωτιά; Για αυτό πρέπει να παίζουμε με βάση τις πιθανότητες. Δεν αποκλείεται πράγματι να μην ξαναδούμε χαμηλότερο επίπεδο για το Γενικό Δείκτη, όπως επίσης όμως κανείς δεν μπορεί να προδικάσει πως δε θα δούμε και 500 ή 400 μονάδες. Αναλόγως τι πιθανότητα βάζουμε σε κάθε σενάριο, πρέπει να επενδύσουμε στο χρηματιστήριο.
Ο Έλληνας «επενδυτής» όμως που είχε χρήματα στην άκρη κι αποφάσισε να επενδύσει σε μετοχές, βλέπει μόνο χαμηλά και υψηλά, κοιλάδες και κορυφές. Αρκετοί θα πουν: «Κάποιοι σε μια βδομάδα διπλασίασαν τα λεφτά τους», αφού οι τράπεζες στην πρόσφατη άνοδο κέρδισαν 100%! Όμως ποιος είχε βγει αρχές Ιανουαρίου να πει πως στις 600 μονάδες πρέπει να αγοράζαμε; Ακριβώς στις 625, γιατί 600 δεν έφτασε εδώ που τα λέμε. 
Η επίτευξη του χαμηλότερου χαμηλού σημείου του χρηματιστηρίου είναι πάντα για αυτούς τους επενδυτές ο μόνος τρόπος για να βγουν κερδισμένοι. Εάν αγόραζαν τώρα στις 800 μονάδες και έφταναν να πουλήσουν στις 2,000, θα υπολόγιζαν συνεχώς στο πίσω μέρος του μυαλού τους πόσα χρήματα επιπλέον θα είχαν βγάλει εάν είχαν αγοράσει χαμηλότερα. Προφανώς η ίδια ψυχολογία ακολουθείται και στην πώληση, όπου αγχωμένοι παρακολουθούν την πορεία των μετοχών, ελπίζοντας πως έχουν πετύχει και το υψηλότερο υψηλό των τιμών!
Το Ελληνικό χρηματιστήριο όντως διήνυσε μια καλή πορεία μες στο 2012 μέχρι στιγμής με σημαντικά αυξημένο τζίρο, ενισχύοντας την πεποίθηση πως ίσως η πτωτική τάση έφτασε στο τέλος της. Δεν υπάρχει αμφισβήτηση για τα ενθαρρυντικά σημάδια αυτά. Από την άλλη εάν κάποιος κοιτάξει την πορεία του χρηματιστηρίου στο πενταετές γράφημα, θα δει μια ασταμάτητη πτώση. Οποιοσδήποτε δει εκείνο το γράφημα θα αποφύγει τις αγορές μετοχών, αλλά εάν δει το τελευταίο 3μηνο θα νομίζει πως βλέπει άλλο χρηματιστήριο. Μπορεί κάποιοι να έβγαλαν χρήματα το τελευταίο 10ήμερο, αλλά τι κάνουν όσοι αγόρασαν στις 4,000, στις 3,000 στις 1,500 ή στις 1,000 μονάδες, ελπίζοντας πως είχαν μπει στην αγορά φθηνά; Παγιδευμένοι στις μετοχές τους εφόσον δεν πούλησαν όταν η πτώση εξακολούθησε, τώρα εύχονται να ήταν εκείνοι που αγόρασαν στις 625 μονάδες ακριβώς. Κι εδώ που τα λέμε αποκλείεται να είχαν αγοράσει στις 625 μονάδες!
Κλείνοντας, όσοι παρακολουθούν την μετοχή του ΟΠΑΠ, φαίνεται πως πράγματι η [intlink id=”5002″ type=”post”]στήριξη των 6 ευρώ αντέχει[/intlink], μετά και το candlestick που σχηματίστηκε την περασμένη Πέμπτη. Μέχρι να ξεπεράσει η μετοχή τα 8 ευρώ (ή τα 6 φυσικά), μιλάμε για μια οριζόντια κίνηση της μετοχής, γνωστή ως consolidation αγγλιστί.
