Η εταιρία στοιχημάτων, αγγλιστί bookmaker, έχει το μαχαίρι και το καρπούζι. Σου προσφέρει τα στοιχήματα που θέλει, στις αποδόσεις που θέλει. Πονηροί ή επικίνδυνοι για αυτήν αγώνες απουσιάζουν από το κουπόνι, ενώ οι αποδόσεις των στοιχημάτων φαίνονται ελαφρώς… κουτσουρεμένες, εξαιτίας της λεγόμενης «γκανιότας». Σαν να μην έφταναν αυτά, ομάδες έμπειρων αναλυτών δουλεύουν για τις επιχειρήσεις αυτές, εξασφαλίζοντας την μακροζωία τους.
Κι όμως, προσπαθείς να κερδίσεις αυτές τις εταιρίες! Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι γνωρίζεις περισσότερα από μια εταιρία στοιχημάτων;
Μετά το προηγούμενο άρθρο που βασίστηκε σε email αναγνώστη, ένα άλλο email αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το σημερινό. Μάλιστα, το θέμα της «γνώσης» και των «λαθών» ενός bookmaker βρισκόταν από καιρό στην «να-γράψω» λίστα μου, οπότε έφτασε η ώρα να μιλήσουμε και να μετρήσουμε τις… γνώσεις μας!
Περιεχόμενα
Η γνώση είναι δύναμη και τα λάθη, αδυναμία!
Ο φίλος μας γράφει στο email του:
Αποκλείεται εταιρίες-κολοσσοί, με τεράστιους τζίρους καθημερινά, να έδιναν λάθος αποδόσεις.
Καταρχήν ξεκινάω από το κλισέ: ποτέ μη λες ποτέ. Οι εταιρίες στοιχημάτων μπορεί να μη δίνουν λάθος αποδόσεις ΣΥΧΝΑ, αλλά κάποιες φορές δίνουν όντως λανθασμένες αποδόσεις. Όμως, τι σημαίνει «λάθος αποδόσεις»;
Πρέπει λίγο να αποσαφηνίσουμε την έννοια, καθώς θα διαπιστώσουμε ότι δεν είναι η εταιρία που κάνει το λάθος, αλλά οι… παίκτες!
Ο bookmaker δημοσιεύει το κουπόνι των στοιχημάτων του με κάποιες αρχικές αποδόσεις. Οι αποδόσεις αυτές ΔΕΝ αποτελούν ένδειξη της εκτίμησης του bookmaker για την πιθανότητα επαλήθευσης του κάθε σημείου! Ω ναι, το 2,00 που βλέπουμε στον άσο, δε σημαίνει ότι η εταιρία περιμένει το γηπεδούχο να κερδίσει κατά 50%. Εκείνο που δείχνει, είναι η εκτίμηση του bookmaker για το ποσοστό των στοιχημάτων που θα τοποθετηθούν στον άσο. Με άλλα λόγια, η εταιρία αναμένει το 50% του τζίρου των παικτών να συγκεντρωθεί υπέρ της γηπεδούχου ομάδας. Δες τι λέει η ίδια η Pinnacle, μία από τις κορυφαίες εταιρίες στοιχημάτων (μην τις ψάχνεις στην Ελλάδα).
Άρα, αν το 2,00 είναι «λάθος απόδοση», σημαίνει έως εδώ ότι η εταιρία έκανε λάθος στην εκτίμηση της προτίμησης των παικτών! Πώς καταλαβαίνουμε το λάθος του bookmaker;
Εύκολο. Αρκεί να δούμε τη μεταβολή της απόδοσης του στοιχήματος. Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει αποδόσεις που είτε κατρακύλησαν, είτε εκτοξεύθηκαν. Στην πρώτη περίπτωση περισσότερος κόσμος από το αναμενόμενο πόνταρε στον άσο, ενώ στη δεύτερη περισσότεροι παίκτες προτίμησαν το Χ και το διπλό.
Εφόσον λοιπόν η απόδοση πέσει στο 1,80, ήταν σωστό κανείς να ποντάρει στο 2,00; Κι αν όχι, είναι μήπως ΤΩΡΑ σωστό να στοιχηματίσει στο 1,80;
Όποιος βρει την απάντηση στις δυο αυτές ερωτήσεις, θα εξασφαλίσει τα προς το ζην των δισέγγονών του.
Σκέψου όμως λιγάκι σε αυτό το σημείο. Ήδη είπαμε ότι οποιαδήποτε μεταβολή των αποδόσεων δεν οφείλεται γιατί ξαφνικά η εταιρία διαπίστωσε το λάθος της, αλλά επειδή οι υπόλοιποι παίκτες νομίζουν ότι κάνει λάθος. Μήπως λοιπόν, να πρέπει να εντοπίσεις τα λάθη των άλλων παικτών, προκειμένου να κερδίσεις στο στοίχημα; Λέω, μήπως;
Όπως και να έχει όμως, ΚΑΠΟΙΑ από τις αποδόσεις αυτές είναι σίγουρα λάθος. Κι αυτό, διότι ο άσος του συγκεκριμένου αγώνα έχει μια συγκεκριμένη πιθανότητα επαλήθευσης. Αν είναι 52%, τότε συμφέρει το 2,00 κι όχι το 1,80. Αν είναι 60%, συμφέρουν και οι δύο αποδόσεις.
Όπως έχουμε πει περί value betting, μας ενδιαφέρει το γινόμενο της πιθανότητας επί την απόδοση να δίνει μονάδα για να «συμφέρει». Τη στιγμή που θα συμβεί αυτό, πρέπει να ποντάρουμε.
Και η γκανιότα;
Μπορεί η γκανιότα να διορθώσει τα λάθη των bookmakers;
Για αυτό το ερώτημα ίσως να χρειαστεί ένα ολόκληρο άρθρο. Προς το παρόν όμως, ας πούμε δυο λόγια, ξεκινώντας και πάλι από το email του φίλου μας.
Κι ακόμα κι αυτό να γινόταν [οι bookmakers να δίνουν λάθος αποδόσεις], η γκανιότα καλύπτει κάθε τους λάθος, επομένως δεν πρόκειται ποτέ ένας παίκτης να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση. Μακροπρόθεσμα θα είσαι σίγουρα χαμένος.
Το θέμα το έχουμε αναλύσει, έστω κι εν μέρει όταν είπαμε ότι μεγάλη γκανιότα δε σημαίνει απαραίτητα και μικρές αποδόσεις. Πρέπει να ελέγχουμε το κάθε σημείο ξεχωριστά. Είναι δυνατόν δηλαδή, μια εταιρία στοιχημάτων να έχει 15% γκανιότα (ονόματα δε λέμε) και να προσφέρει τον άσο στην υψηλότερη τιμή της αγοράς – σπάνιο, αλλά κανείς δεν το αποκλείει!
Ναι, η γκανιότα είναι δυνατόν να προστατεύσει τον bookmaker από «λάθος αποδόσεις». Ωστόσο η προστασία που του εξασφαλίζει είναι στην ουσία χρόνος. Χρόνο που θα του επιτρέψει να «προλάβει» να ισορροπήσει τις αποδόσεις του, πριν προλάβουν οι παίκτες να εκμεταλλευτούν τη φαινομενικά μεγάλη απόδοση. Φαινομενικά, γιατί όπως αναρωτηθήκαμε παραπάνω, δεν είμαστε 100% σίγουροι αν τελικά ήταν λάθος η αρχική απόδοση ή η τελική! Με άλλα λόγια, είχαν δίκιο οι bookmakers ή οι παίκτες;
Έχετε κέρδος από το στοίχημα;
Αυτό ήταν και το κύριο ερώτημα του email που δέχθηκα, το οποίο όμως συμπεριλάμβανε και την απάντηση-γνώμη του αποστολέα:
Πιστεύετε ότι μπορεί κάποιος, ξεκινώντας με 1.000 ευρώ, να τα κάνει σε ένα χρόνο 1.500; Η άποψή μου είναι πως όχι. Γιατί πάντα υπάρχει η γκανιότα κι αφού υπάρχει η γκανιότα και οι εταιρίες είναι πολύ καλά διαβασμένες, δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξουν value bet.
Αν μοιράζεσαι κι εσύ αυτήν την άποψη, να σε ρωτήσω: γιατί παίζεις στοίχημα;
Είναι σαν τον κόσμο που πηγαίνει στα καζίνο, γνωρίζοντας ότι «πάει για να χάσει» όπως λένε ή για όσους παίζουν πόκερ, πιστεύοντας ότι «είναι στημένο». Ψυχαγωγία, θα μου πείτε. Διασκεδάζεις. Πιθανόν, αν και δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα ποτέ αυτή την «ψυχαγωγία» ή «διασκέδαση» τζογάροντας. Τα τυχερά παιχνίδια μόνο… «τυχερά» δεν είναι, οπότε ποιος τζόγος!
Αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να κερδίσεις, γιατί παίζεις; Για το εφήμερο κέρδος; Για τη χαρά που θα σου δώσει αυτό το κέρδος; Και η στεναχώρια όταν χάνουμε; Η κατάθλιψη, η απογοήτευση, ο εκνευρισμός;
Αυτά που κερδίζεις κάποιες μέρες σε κάνουν πραγματικά να παραβλέψεις και να ξεχνάς τα ποσά που βλέπεις ότι χάνεις κάθε μήνα και να βρεις τη χαμένη σου αυτοπεποίθηση;
Οι περισσότεροι παίκτες χάνουν στα τυχερά παιχνίδια. Είναι γεγονός. Οι περισσότεροι, όχι όλοι. Ναι, οι εταιρίες είναι πολύ καλά διαβασμένες. Πληρώνουν ένα κάρο κόσμο για να σου προσφέρουν την υπηρεσία του στοιχήματος. Κι αυτή η υπηρεσία έχει ρίσκο. Πολύ ρίσκο. Δοκίμασε να κάνεις μια εταιρία στοιχημάτων, προσφέροντας εσύ αποδόσεις. Πόσο καιρό θα αντέξεις;
Θα στοιχημάτιζα πολύ λιγότερο από όσο αντέχεις ως παίκτης. Εκτός αν προσφέρεις τις χαμηλότερες αποδόσεις της αγοράς (εσύ θα έπαιζες σε μια τέτοια εταιρία;). Που και πάλι, δε σου εξασφαλίζουν κερδοφορία, αν δεν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά να ρίξεις το 2,00 όταν από 2,50 σε άλλες εταιρίες, το στοίχημα έχει πέσει στο 1,50! Ναι, είναι πιθανόν να συμβεί κι έχει συμβεί.
Οι αποδόσεις μεταβάλλονται όσο πλησιάζει η ώρα του αγώνα. Αυτό από μόνο του υποδεικνύει ότι ΚΑΠΟΙΑ απόδοση ήταν λάθος, ειδικά όταν η μεταβολή αυτή είναι μεγάλης κλίμακας. Οπότε, κάποια απόδοση προσέφερε αξία. Κάπου θα μπορούσες να τοποθετήσεις ένα value bet. Το αν έχασες την ευκαιρία, δε σημαίνει ότι κάποιος άλλος δεν το έκανε. Και μόνο που έπεσε η απόδοση, δείχνει ότι πράγματι, κάποιοι στοιχημάτισαν σε εκείνη την απόδοση. Άρα και πόνταραν με value. Και είναι οι κερδισμένοι παίκτες. Αυτοί που τα 1.000 ευρώ, θα τα κάνουν 1.500 σε λιγότερο από ένα χρόνο. Αρκεί να κάνουν καλή διαχείριση του κεφαλαίου τους και να έχουν πειθαρχία.
Αλλά πρώτα από όλα, στοιχηματίζουν στο 2,00, όταν οι επιλογές τους επαληθεύονται συχνότερα από 50%, όταν στοιχηματίζουν στο 1,50 ενώ οι προβλέψεις τους είναι σωστές κατά 70%. Γιατί χωρίς αυτό, κανένα σύστημα πονταρίσματος δε τους σώζει. Φυσικά, ούτε το αγαπημένο σας Martingale!
Η πιθανότητα να γνωρίζουμε περισσότερα από τις εταιρίες αυτές είναι μικροσκοπική. Όπως αντίστοιχα κι εκείνες έχουν άγνοια πώς να αλλάξουν τα υδραυλικά του σπιτιού σας, να επισκευάσουν το αυτοκίνητό σας ή να σας ξεναγήσουν σε μουσεία. Ο καθένας έχει μια δουλειά και είναι καλός σε αυτό που κάνει. Η δουλειά των εταιριών είναι να σας προσφέρουν μια υπηρεσία ψυχαγωγίας, για την οποία πληρώνονται. Ευτυχώς για εμάς ως παίκτες, δεν καλούμαστε να κάνουμε καλύτερα τη δουλειά τους, αλλά να βρούμε τα λάθη των αντιπάλων παικτών μας. Δεν απορήσατε ποτέ γιατί τα (αποδεδειγμένα) κερδισμένα συστήματα στοιχήματος προσφέρονται έναντι αμοιβής σε συγκεκριμένο αριθμό παικτών, αν ποτέ προσφερθούν στο κοινό;
Άρα, μήπως θα πρέπει να γνωρίζουμε περισσότερα από τους υπόλοιπους παίκτες αντί των εταιριών στοιχήματος;
